Memahami & Menghormati Teori Pemisahan Kuasa

Dalam teori sistem Pemisahan Kuasa atau lebih dikenali Theory Separation of Powers, kuasa kerajaan demokratik dibahagi kepada tiga cabang iaitu Kuasa Eksekutif, Kuasa Legislatif dan Kuasa Judiciary.

Justeru, ketiga-tiga ini mempunyai ketinggian kuasa yang sama dimana salah satu tidak boleh melebihi salah satu cabang yang ada. Contohnya, kuasa eksekutif (kabinet, polis, tentera) tidak boleh menafikan atau melebihi kuasa legislatif (pembuat undang-undang) atau judiciary tidak boleh melebihi kuasa eksekutif dan legislatif serta sebaliknya.

Walaupun kita mempunyai ciri-ciri yang sama seperti model Westminster dimana ahli-ahli legislatif turut menjadi ahli-ahli Executive, namun pada asasnya ia berbeda memandangkan di UK ia mengamalkan Parliament Supremacy dimana Parliament boleh menafikan mana-mana undang-undang yang mereka rasakan tidak tepat. Berbanding Malaysia kita bounded dengan Perlembagaan Persekutuan sepertimana di ungkap di dalam Artikel 3, Perlembagaan Persekutuan iaitu Perlembagaan ini adalah undang-undang tertinggi di dalam negara.

Di dalam kes Dewan Undangan Negeri Perak, pencerobohan Polis (eksekutif) merupakan palit hitam dalam sejarah demokrasi di dalam negara ini. Kemarahan rakyat Malaysia khususnya di Perak hanya disiram lagi dengan api dan itu bukanlah jalan penyelesaian yang baik. Ahli-ahli dewan undangan negeri yang telah dipilih oleh rakyat tidak kira mereka parti mana (UMNO, PR) merupakan wakil rakyat yang telah dipilih melalui pilihanraya yang sah.

Tindakan mengasari dan polis menceroboh DUN Perak sebenarnya merupakan kesalahan sepertiman di dalam Mahkamah, hakim merupakan orang yang paling berkuasa justeru, polis perlu menerima arahan dari beliau sebelum apa-apa tindakan dapat diambil. Keputusan mengheret Speaker keluar dan menyingkirkannya dari kerusi Speaker hanya akan memberi persepsi negatif kepada rakyat Perak khususnya.

Artikel 36A (6) di dalam Undang-undang Tubuh Negeri Perak pula menunjukkan ahli-ahli Dewan Undangan Negeri hanya boleh membuang Speaker apabila Speaker terlibat dengan aktiviti-aktiviti yang berunsur keuntungan kepada diri beliau. Dan pastilah bukan dengan cara mengangkat tangan to remove Tuan Speaker.

Artikel 72 (1) Perlembagaan Persekutuan pula secara jelas (literal dan express) menyatakan bahawa Prosiding di dalam Dewan Undangan Negeri/Parlimen tidak boleh dicabar di dalam mana-mana Mahkamah bagi menunjukkan ketiga-tiga cabang ini berdiri setaraf. Justeru, pihak polis yang mana mereka bukan di pilih rakyat tidak seharusnya mengasari dan menceroboh Dewan Undangan Negeri walaupun mendapat kebenaran sesiapa pun.

Persoalan 'keselamatan' yang menghalalkan perbuatan polis masuk ke dalam Dewan Undangan Negeri masih menjadi titik persoalan?

Persoalan itu hanya beliau sahaja yang boleh jawab kerana ia dibenarkan oleh beliau. Tetapi kesannya berpanjangan dan akan dipolemikkan lagi pihak satu lagi.

Sudah cukup negara ini berpolitik, masa terus berjalan PRU 13 akan dijadikan bukti dan alasan rakyat sepertimana di atas untuk menidakkan BN. Justeru, berhati-hati...

Tindakan ini walaupun tidak populis tetapi menyebabkan rakyat melihat wakil mereka telah dikasari. Seharusnya, penangguhan boleh dilakukan sehingga keputusan Mahkamah 11 Mei ini menentukan siapa MB akan terjawab?

Dengan cara ini konflik sepertimana di dalam DUN Perak boleh dielakkan.